دلایل نارضایتی کارکنان صنعت نفت ایران در یک دهه اخیر

همکارنفتی | به گزارش اختصاصی پایگاه خبری همکارنفتی در این مقاله خبری برخی دلایل عمده که باعث نارضایتی کارکنان صنعت نفت ایران درحوزه منابع انسانی شده است را تحلیل و تشریح کردیم.

بر این اساس مهمترین عامل ریشه ای تغییرات مکرر در قوانین و مقررات اعم از مقررات مالی و اداری بوده است که کلیه نظامات صنعت شامل پرداختی ها و رفاهیات کارکنان را تحت تاثیر و تحولات مختلفی قرار داده است.

در ادامه گزارش به ترتیب عوامل نارضایتی کارکنان آورده شده است:

۱. تغییرات مکرر در قوانین و مقررات: در یک دهه اخیر، تغییرات مکرر در قوانین و مقررات مربوط به حقوق و مزایای کارکنان صنعت نفت، منجر به ایجاد بی‌ثباتی و عدم اطمینان در میان کارکنان شده است. 《این تغییرات اغلب به ضرر کارکنان بوده و منجر به کاهش قدرت خرید آنها شده است.》

۲. کاهش قدرت خرید عمومی در جامعه ایرانی: با توجه به تورم بالا و افزایش هزینه‌های زندگی، قدرت خرید کارکنان صنعت نفت مانند سایر اقشار به شدت کاهش یافته است. در حالی که قیمت کالاها و خدمات به طور مداوم افزایش می‌یابد، حقوق و مزایای کارکنان با نرخ تورم افزایش نیافته است.

۳. اعمال سقف حقوق در سطوح بالا و دستبرد به نظام پرداخت خاص صنعت نفت و عدم افزایش حقوق در سطوح میانی و پایین به دلیل《 عدم بروزرسانی متناسب به رشد تورم و ایجاد تورم انباشت در حقوق کارکنان به دلیل سو مدیریت و عدم بهنگام سازی مناسب جداول بدو استخدام و جداول افزایش سنواتی.》

۳. استخدام های خارج از ضوابط و خارج از قانون صنعت نفت و عدم گزینش مناسب نیروهای متخصص متناسب با نیازهای شغلی: نیازسنجی های استخدامی در صنعت نفت یا دیر اتفاق می‌افتد و هماهنگ با بازنشستگی و جریان خروجی از صنعت نفت نبوده و یا اینکه اصلا افراد متخصصی که مورد نیاز است به کارگیری نشده و روابط و انواع استخدامی های غیرمتعارف بر این موضوع غالب بوده است از اینرو علی رغم حجم زیاد پرسنل صنعت نفت ایران، این نیروها بیشتر در جاهایی که نیاز شغلی کمتر است توزیع شده و آمایش مناسبی انجام نشده و این مساله نیز آبستن مواردی چون عدم جانشین پروری،احساس عدم اجرای عدالت و از سویی ادعای کاذب در متخصص بودن برخی نیروها شده است.

۴. تفاوت فاحش در حقوق و مزایا: تفاوت فاحش در حقوق و مزایای کارکنان پیمانی و رسمی، کارکنان مناطق عملیاتی و ستادی، و همچنین تفاوت در پاداش‌ها و مزایای جانبی، باعث ایجاد نارضایتی گسترده در میان کارکنان شده است. که این موضوع ریشه در مورد ۳ داشته چرا که مشاغل تخصصی و مشاغل حجمی و غیرتخصصی به خوبی از سوی مسولان وزارتی شفاف نشده است به طوریکه امروزه یک شاغل حجمی که دارای مدرک لیسانس رشته ایکس است خود را معادل یک شاغل تخصصی دارای مسولیت پاسخگویی در همان رشته ولی در شغلی تخصصی می‌داند که در این مورد حتی نمایندگان مجلس و سازمان اداری استخدامی بسیار دچار اشتباه هستند.

۵. عدم رسیدگی به مطالبات صنفی: عدم رسیدگی به مطالبات صنفی کارکنان و عدم پاسخگویی مسئولین به اعتراضات آنها، باعث افزایش نارضایتی و سرخوردگی در میان کارکنان شده است.

۶. عدم شفافیت در تصمیم‌گیری‌ها: عدم شفافیت در تصمیم‌گیری‌های مربوط به صنعت نفت و عدم اطلاع‌رسانی به کارکنان، باعث ایجاد بی‌اعتمادی و افزایش نارضایتی شده است.

۷. فشار کاری بالا و شرایط کاری نامناسب: فشار کاری بالا، شیفت‌های کاری طولانی، شرایط کاری نامناسب در مناطق عملیاتی و عدم رعایت ایمنی، از دیگر دلایل نارضایتی کارکنان صنعت نفت است.

در پایان این گزارش می‌توان گفت که تبعات این نارضایتی ها باعث کاهش بهره‌وری، افزایش اعتراضات و اعتصابات و نارضایتی گسترده، فرار مغزها و مهاجرت نیروهای متخصص از صنعت نفت شده و از سوی دیگر منجر به کاهش سرمایه گذاری به دلایل عدم امنیت شغلی و نوسانات در سیاست‌های صنعت نفت شده و سرمایه‌گذاران را از سرمایه‌گذاری در این صنعت منصرف کند.