مسولین صندوق در تهیه طرح پیشنهادی از نظرات کارشناسان بازنشسته استفاده کنند

همکارنفتی| علیرضا علمداری یکی از بازنشستگان صنعت نفت برای همکارنفتی نوشت: با توجه به اطلاع‌رسانی قطره چکانی و طولاني روابط عمومي صندوق در خصوص فرآیند متناسب‌سازی مستمری‌ها و عدم مشارکت فعال بازنشستگان در مراحل تهیه و طراحی طرح‌های پیشنهادی، لازم است بر اهمیت مشارکت کارشناسان بازنشسته در این فرآیند استفاده‌ گردد. متأسفانه عدم مشارکت آنان و کندی در روند تهیه و اجرای طرح‌ها باعث شده است که بازنشستگان عزیز مدت زیادی در انتظار اجرای طرح‌ها و بهبود مستمری‌ها باشند. در این زمینه، بازنشستگان علاقمندند که در فرایند طراحی و اجرای طرح‌های متناسب‌سازی به صورت فعال حضور داشته باشند.

در ادامه، برخی نکات و پیشنهادات در خصوص طرح‌های موجود و نحوه اجرای صحیح آن‌ها به شرح زیر تقدیم می‌شود:

۱. طبق برداشت از نظریه اعلامی جدید صندوق، احتمالا در فرآیند متناسب‌سازی، مبنای محاسبه حقوق و مستمری بازنشستگان، استفاده از میانگین حقوق شاغلین همتراز بوده است که در ماده یک ایین نامه‌ متناسب سازي به ان اشاره شده است. این میانگین بر اساس جداول حقوقی پایه (۲۱گانه) کارکنان صنعت نفت تعیین خواهد‌ شد و هدف آن دقيقا بايد نزدیک شدن مستمری بازنشستگان به وضعیت حقوقی شاغلین هم‌ رتبه و هم‌ سمت ‌باشد.

۲. اجرای همترازی واقعی با شاغلین همتراز باید بر اساس سه معیار اصلی شامل رتبه شغلی، رتبه سمت سازمانی و سابقه خدمت مؤثر بازنشسته انجام شود. تطبیق کامل و دقیق این سه مولفه، شرط اصلی تحقق عدالت در متناسب‌سازی است. بی‌توجهی به سابقه طولانی خدمت که نتیجه سال‌ها تلاش و تجربه بازنشستگان است، منجر به ضایع شدن حقوق آنان می‌شود. لذا انتظار می‌رود تطبیق با شاغلین به گونه‌ای صورت گیرد که فاصله غیرمنطقی بین بازنشستگان و شاغلین به حداقل برسد و کرامت بازنشستگان صنعت نفت حفظ شود.

۳. یکی از دلایل اصلی عقب‌ماندگی مستمری بازنشستگان، عدم برخورداری مناسب از فوق‌العاده تخصصی است که از سال ۱۳۹۳ به بعد برای شاغلین و بازنشستگان جدید برقرار شده است. این مصوبه به صورت پلکانی طراحی شد؛ به نحوی که هرچه بازنشستگی افراد دیرتر انجام شود (تا سال ۱۴۲۲)، درصد بالاتری از مزایای این فوق‌العاده در محاسبه مستمری آنان اعمال می‌شود. این روش، منجر به ایجاد اختلاف فاحش در مستمری بازنشستگان قبل و بعد از سال ۱۳۹۳ شده و ضرورت اجرای مصوبه‌ی متناسب‌سازی مستمری را برای جبران این شکاف و استقرار عدالت میان بازنشستگان صنعت نفت دوچندان کرده است. لازم است در فرآیند متناسب‌سازی این عقب‌افتادگی تاریخی با دقت ترمیم شود.

۴. همچنین گروهی از بازنشستگان که مشمول ماده ۱۰ مصوبه داخلی صندوق شده‌اند، به دلیل عدم اعمال صحیح حقوق و مزایای مرتبط در زمان بازنشستگی، دچار عقب‌ماندگی محسوسی در مستمری خود شده‌اند. رفع این اختلاف نیز باید به صورت جدی در متناسب‌سازی لحاظ شود.

۵. در کنار این موارد، حداقل‌بگیران و بازنشستگان با کد ۲۳ که به علت سابقه کمتر یا شرایط خاص دریافتی‌های پایین‌تری دارند، نیازمند نگاه حمایتی ویژه در متناسب‌سازی هستند تا وضعیت معیشتی آنان بهبود یابد.

امید است با اجرای دقیق متناسب‌سازی بر مبنای عدالت و همترازی واقعی، گام بلندی در جهت بهبود وضعیت معیشتی بازنشستگان خدوم صنعت نفت برداشته شود و ‌ با تدبیر مسولان صندوق‌ روند متناسب‌سازی در جهت صیانت از حقوق قانونی و منزلت بازنشستگان خدوم این صنعت راهبردی کشور، به‌درستی اجرا گردد.