بوی ماه مهر، جیب های خالی و آهی که از نفت بلند است!

همکارنفتی | مهر آمد. بوی دفترهای نو و مدادهای تراشیده، شوق بازگشت به مدرسه و هیجان خریدهای پاییزی را در دل فرزندان این مرز و بوم زنده کرد. اما برای بسیاری از کارکنان صنعت نفت، این بوی آشنا، این روزها با طعمی تلخ و جیب هایی خالی همراه شده است.

پاییز که از راه می‌رسد، دغدغه تامین هزینه های تحصیل و نیازهای فرزندان، سنگینی بار مسئولیت را بر دوش پدران و مادران دوچندان می‌کند. اینجا، در قلب تپنده اقتصاد ایران، در صنعتی که نبض انرژی کشور در دستانش می‌تپد، کارکنانی هستند که در سکوت، شرمنده نگاه های معصومانه فرزندانشان هستند.

وعده های شنیدنی افزایش سقف حقوق و کمک های معیشتی، که می‌بایست نویدبخش روزهایی بهتر باشد، این بار نیز همچون گذشته، در پیچ و خم بروکراسی و عدم درک واقعی مسائل معیشتی، ناگفته ماند و عملی نشد.

چگونه می‌توان به کودکی که لیست کتاب و دفترش را در دست دارد، فهماند که چرا پدری که در یکی از بزرگ ترین غول های انرژی جهان کار می‌کند، امروز نمی‌تواند ساده ترین نیازهای او را برآورده کند؟ این شرمندگی، زخمی است که بر دل می‌نشیند و انگیزه و نشاط کاری را می‌فرساید.

این تنها یک عدد و رقم در فهرست پرداخت نیست؛ این کرامت انسانی، آرامش روانی و آینده سازانی هستند که پشت میزهای مدرسه، آینده این سرزمین را می‌سازند. آیا انتظار زیادی است که وزارت نفت، پشتوانه اقتصادی کشور، کوچکترین درد و دل اعضای خانواده خود را بشنود و به عهدی که بسته است، وفا کند؟

بار دیگر ماه مهر از راه رسید، اما برای بسیاری از همکاران نفتی، این ماه با دغدغه ای تلخ و سکوتی شرم آور به جای شور و شوق همیشگی، در خانه ها نشست.

امید که صدای این آه، شنیده شود...

📡 #پایگاه_خبری_همکار_نفتی، پایگاهی برای همکاران نفتی

✅️ نشانی در شبکه های اجتماعی:

https://zil.ink/hamkarnafti