رویکردهای جدید مدیریتی در تصميم سازي برای مدیران نفتی

به گزارش اختصاصی همکارنفتی| در دوره وزارت نفت دولت چهاردهم از مقام عالی وزارت تا مدیران جدید شرکت های فرعی همگی دغدغه مند انتصابات با اعمال نظر شخصی خود هستند کما اینکه در مکاتبات وزیر نفت و مدیرعامل شرکت ملی نفت صراحتا به آن اشاره شده است.

البته گمان می‌رود که چنین مکاتباتی برای نظارت و تایید گزینه مناسب باشد که این ماجرا می‌تواند تنها یک فرضیه باشد که گذشت زمان بزودی صحت این فرضیه را اثبات خواهد کرد.

اگر بخواهیم تحلیلی بر انتصابات شرکت ملی نفت و به تبع آن انتصابات شرکت ملی مناطق نفتخیز تا کنون داشته باشیم و از طرفی نیم نگاهی به نحوه تشکیل دولت رئیس جمهور پزشکیان داشته باشیم به راحتی متوجه خواهیم شد که وزارت نفت از الگوی رئیس جمهور برای انتصابات تبعییت نکرده است و در یک فضای یک طرفه و غیرتعاملی، بدون توجه به نظرات نخبگانی،اقدام به منصوب نمودن مدیران کرده است. 

برای اثبات چنین گفته ای همین بس که هیچ کارگروه و هیچ نظرخواهی از مجموعه های تحت مدیریت منصوبین جدید نشده و حتی از خرد جمعی از جمله نظرات نخبگانی جوامع کارکنان و تشکل ها استفاده نشد که متاسفانه چنین رویکردی در آینده می‌تواند برای صنعت نفت چالش برانگیز باشد.

امروزه صنعت نفت به دلیل گستردگی ساختارها و پیچیدگی رفتارهای سیستمی نیاز به رویکردهای مدیریتی نوین دارد و اعمال چنین رویکردهایی، نیازمند داشتن مدیرانی بروز از لحاظ سواد مدیریتی و تصمیم سازی و تصمیم گیری خواهد بود به طوری که دیگر نمی‌توان از الگوی های یک طرفه برای مدیریت استفاده نمود که بحث آن مفصل است و در این نویسه نمی‌گنجد و سخن کوتاه می‌کنیم این وعده را خواهیم داد در زمینه مدیریت آقایان، در ایام آتی به صورت خاص مطالبی را منتشر خواهیم کرد.

در انتهای مطلب بنظر می‌رسد که آقایان بورد، پیرامون و سایر مدیران جدید مجموعه های نفتی، در قدم اول نیازمند استفاده از رویکردهای جدید مدیریتی و بهره مندی از الگوهای تعاملی خرد جمعی می‌باشند که تا کنون چنین نبوده است.